یادداشت ۱۴

همون روز طی یه پیام علت بلند صحبت کردنم رو برای سین فرستادم، ولی پیامی که نداد هیچ به قهر و لجبازی همچنان ادامه میده.

نمیدونم زبون رو خدا برا چی آفریده؟ 

روز شنبه برا بهار نوبت چشم پزشکی گرفته بودم ، به سین گفتم باید ببرمش یه ماهه نوبت گرفتم. ولی سین خیلی شیک و مجلسی دست گذاشت رو چشمهاش و گفت : خودت برو.

باید می‌رفتیم وسط شهر و واقعا اونجاها رو بلد نیستم چه برسه به رانندگی کردن.

اسنپ زدم نبود.

مجبور شدم با مترو برم ، آدرس هم بدجور بود از صد نفر پرسیدم این آدرس کجاس.

کلی بهار رو راه بردم ، از ساعت ۷ که از خونه بیرون شدیم ۸و نیم رسیدیم مطب ، یعنی یه مسیر ۲۰ دقیقه رو ما یک ساعت و نیم رسیدیم و دو ساعت هم معطلی تو مطب بخاطر سر ساعت نرسیدن.

بهار هم از خستگی ،گشنگی ،تشنگی فقط گریه میکرد، اصلا نمی‌دونستم چیکار کنم ، چون گفته بود باشین صداتون زدم برین داخل ،نبودین باید دوباره معطل بشین.

از مطب که بیرون اومدم کیک و آبمیوه گرفتم برا بهار ،ولی حالش بد بود ،یه اسنپ گرفتم یه پارک ما رو برد و یه نیم ساعتی بهار دراز کشید ولی مدام گریه میکرد خسته ام .

ساعت ۲ظهر رسیدم خونه، ولی دوست داشتم واقعا سین رو خفه کنم. بهش گفتم با من لج میکنی با بچت لج نکن ،این بچه امروز داغون شد .

همین که رسیدیم بهار بدجور مریض شد و افتاد ، تب ،سرماخوردگی ،از شدت خستگی مریض شد.

آخ پارسا رو تعویض نکرده بود ،همه پتو تشک و ... رو به گند کشیده بود ، گشنه و داغون پارسا رو تحویل گرفتم . یه شیشه شیر بهش نداده بود.

ساعت ۵ عصر هم نوبت دکتر گوش و حلق و بینی داشتیم برای فک بهار ، با سین بهار رو بردیم. مامانش زنگ زد که دکتر دو هفته بخاطر کمر درد بهم استراحت مطلق داده ،میخوام بیام خونتون . سر راه به سین میگم مادرتو بردار ، میگه حرف بزنی میزنم تو دهنت.

دوست داشتم دعوا کنم ولی سکوت رو ترجیح دادم.

 

و شب من هم مث بهار شدید مریض شدم.طی این دو روز مریضی دریغ از اینکه سین درب اتاق رو باز کنه و حالی ازم بپرسه ، و یا سوپ و غذایی آماده کنه.

یا ظرفی بشوره.

حقیقتا سخت داره میگذره، پارسا گریه می‌کنه ،بدن درد شدید دارم و به سختی دارم به پارسا و بهار رسیدگی میکنم.

ولی دیشب یه دل سیر گریه کردم .

دوست داشتم بچه ها یکم بزرگ تر بودن و راحت بیخیال سین میشدم. یا اینکه یه حامی محکم داشتم و این روزهامو میفهمید و پیشم بود.

ولی طی این ۸ سال بدترین ضربه های روحی رو خوردم و دم نزدم.

و دیگه خسته ام از ادامه دادن