یادداشت ۱۱

۱: با نوشته هام فرق دارم.

چرا؟

اینجا راحت گله میکنم ، درد و دل میکنم ، غر میزنم و....

ولی واقعیت اینه که محکم تر از این حرفام. دردم رو به کسی نمیگم ، با مشکلات دست و پنجه نرم میکنم شدیداً. 

مادرم از اون دسته آدماس که خیلی غر میزنه ،به زمین و زمان ، به زندگی ، به پدرم و... خودم که فکر میکنم بی جهت غر میزنه، چون یه زندگی معمولی مثل بقیه داره . ولی خودش همیشه از چیزی که هست ناراضیه. پول زیاد ،رفاه ، همسر فوق العاده ، زندگی آنچنانی و... میخواد.

همیشه بهش میگم : تو همه زندگی ها مشکل هست ، سختی هست و... میگه: همسرت فوق العاده س ،هنوز سختی نچشیدی از این حرفا میزنی.

من هیچ وقت مشکلاتمو جایی نگفتم و نمیگم. 

مادرم خبر نداره با سین چه سختی هایی که نکشیدم. از هر مدلش.

سخت ترینش برای یک زن اینه که تو اوج جوانی و شادابی و زیبایی ببینه همسرش به یک زن غریبه....

خب آدم بدجور درد میکشه و می‌شکنه. همیشه از خودش می‌پرسه چی کم گذاشتم؟ چرا بعد یه سال از ازدواج؟ چرا در اوج این که همیشه فکر میکردم خوشبخت ترین زنم باید همچین اتفاقی بیفته؟

وقتی بهار ۶ ماهه بدنیا اومد ، روزهای خیییلی سختی رو میگذروندم و در کنارش اتفاقات بدتری هم بود که از دو طرف این فشارها رو تحمل میکردم و دم نمیزدم.

آه...آااه

حتی خود پدر و مادرم هم اذیتم کردن. دوران ازدواج و جهیزیه منو به بدترین شکل فرستادن سر خونه زندگیم.

چون با پسر عموم ازدواج نکردم ،پدرم هیچ وسیله ای برام نخرید و یه مشت وسایل ساده قسطی خریدم برا شروع زندگی.

و هنوز بعد از ۸ سال زندگی مشترک خیلی از وسایل رو ندارم یا دو سالی هست که خریدم.

در کل از همه جوانب یه آزمون سخت خدا پیش روم گذاشت. پدر و مادر ، ازدواج ، همسر ، بچه 

و هنوز محکم و مقتدر زندگی میکنم و دم نمیزنم.

🤕😑🤦

۲: سین هنوز نیومده ، پارسا مریضه و بی‌قراری می‌کنه. بهار فردا باید بره مدرسه ولی هنوز سبد وسیله هاشو تحویل معلم ندادم و فردا حتما باید ببرم.

تو ذهنم دارم مدام برنامه ریزی فردا رو چک میکنم که چیزی از قلم نندازم.

نون و پنیر بزارم برا بهار ، فقط یه نصفه نون داریم. میوه تموم شده ...اسنپ بگیرم ،پارسا رو خوب بپوشونم ،سر راه برا بهار کیک و شیر بگیرم برا میان وعده .

کاش بهار بد قلقی نکنه و راحت بمونه که بتونم زود برگردم.

ته دلم حس غریبی میکنم و نبود سین رو خیلی حس میکنم.

حدیث کسا رو پلی کردم ، و توسل کردم که بهار به خوبی این روزها رو بگذرونه، ته دلم نگرانی عجیبی شور میزنه براش ، برای آینده ای نامعلوم و مبهم از لحاظ سلامتی.